"Ik kan niet voelen" Maak opnieuw contact met jezelf
- Michael Ris
- Sep 25
- 3 min read

"Iedereen in mijn omgeving zegt dat ik te veel in mijn hoofd zit," zei hij."Mijn vriendin wordt er boos van. Ze zegt dat ik niet verbonden ben. Ik snap haar wel... maar ik weet gewoon niet hoe dat moet. Ik voel niks. Alleen maar druk in mijn hoofd. Ik ben bang haar kwijt te raken. Kun jij me leren voelen?"
Hij zat tegenover me, netjes, beheerst, bedachtzaam.Zijn woorden waren helder, rationeel. Hij wilde écht iets veranderen, maar wist niet waar hij moest beginnen.
En dat is precies waar veel mensen vastlopen: ze willen voelen, maar weten niet wat dat betekent – of hoe het moet.
Gevoel, emoties en sensaties – wat is het verschil?
We gebruiken het woord gevoel vaak als containerbegrip. Maar in de praktijk is het helpend om onderscheid te maken:
Lichamelijke sensaties
Dit zijn fysieke gewaarwordingen: warmte, kou, tinteling, spanning, druk, losheid, stroming, kramp...
Sensaties zijn direct en neutraal. Ze vertellen wat er op dit moment in je lijf gebeurt.
Voelen gaat hier over het contact met jezelf: ben je aanwezig in je lijf? Kun je ervaren wat iets met je doet – los van je gedachten erover?
Emoties
Emoties zijn lichamelijk én mentaal. Denk aan verdriet, boosheid, angst of blijdschap.
Emoties zijn meestal reacties op iets: een gebeurtenis, gedachte of herinnering.
Je voelt ze in je lichaam (bijvoorbeeld een brok in je keel), maar ze worden vaak gestuurd door je hoofd.
Veel mensen die zeggen "ik voel niets", voelen eigenlijk heel veel – maar kunnen het niet herkennen of benoemen. Hun hoofd is zo dominant geworden, dat het lichaam naar de achtergrond is verdwenen.
Waarom verliezen we het contact met ons gevoel?
Er kunnen allerlei redenen zijn waarom iemand ‘afgesneden’ raakt van zijn gevoel:
Opvoeding: "Niet huilen", "Stel je niet aan", "Sterk zijn"
Traumatische ervaringen of verlies
Langdurige stress of overbelasting
Een dominante denker zijn (wat overigens ook een kwaliteit is)
Wat ooit een handige overlevingsstrategie was, wordt op termijn een blokkade: je leeft dan vooral vanuit controle, analyse en ratio – maar mist verbinding, spontaniteit en ontspanning.
Haptotherapie: leren voelen in het hier en nu
In haptotherapie werken we met aanraking, gesprek en ervaring. Het doel is om je opnieuw in contact te brengen met je lichaam – en daarmee met jezelf.
We doen dat stap voor stap:
Je leert sensaties herkennen: Waar zit spanning? Wat voelt prettig of onprettig?
Je ontdekt wat je lichaam je vertelt – zonder dat je hoofd het meteen invult of wegredeneert.
Je leert verschillen voelen: Wanneer ben je open of juist gesloten? In contact of op slot?
Je ontwikkelt zelfvertrouwen in wat je voelt – zodat je ook in relaties eerlijker en opener kunt zijn.
In de sessies gebeurt er vaak iets bijzonders:Mensen die zeggen "ik voel niks", merken opeens wél dat ze hun schouders optrekken, hun adem vastzetten, of zich terugtrekken bij contact. Niet omdat het wordt uitgelegd, maar omdat ze het erváren. Dat is voelen.
Een nieuwe taal leren
Voelen is eigenlijk als een taal. Als je het nooit hebt geleerd of jarenlang niet hebt gesproken, moet je het opnieuw oefenen. Dat vraagt geduld, veiligheid, en soms ook ongemak.Maar het brengt ook rust, helderheid en verbinding terug.
De man van het begin van dit verhaal zit inmiddels anders in de stoel. Zijn ademhaling is dieper. Hij merkt het als zijn lijf verkrampt. Hij leert steeds beter voelen wat hij nodig heeft – en wat hij eigenlijk wil zeggen, vóórdat hij het logisch probeert te maken.
"Ik snap nu dat ik niet niks voelde. Ik had alleen geen woorden voor wat er gebeurde. Nu weet ik: als ik niks voel, dan zit ik juist in mijn hoofd."
Ook het contact met jezelf kwijt?
Misschien herken jij je in dit verhaal.Misschien ben jij ook iemand die veel denkt, veel dóet, maar het gevoel heeft de verbinding met jezelf of je omgeving kwijt te zijn..
Leren voelen is geen zweverig proces – het is thuiskomen in jezelf. En het is nooit te laat om daarmee te beginnen.



Comments