Stap uit die TGV en vertraag

Jaren geleden reisde ik met mijn vader en twee broers naar Parijs met de TGV. Binnen enkele uren stonden we op het station in hartje Parijs — een indrukwekkende ervaring. Het was mijn eerste keer in zo’n supersnelle trein, en ik voelde me als een kind in de Efteling: opgetogen, alsof ik in de Python zat.

De meeste andere reizigers zaten verzonken achter hun telefoon of krant, afgesloten van de buitenwereld. Voor hen leek de magie er allang af. De TGV draait om snelheid. Zo snel mogelijk van A naar B. Wat zich onderweg afspeelt, lijkt van ondergeschikt belang.

In Parijs liepen we als een stel Japanse toeristen door de stad — afvinken en door. Geen bus, maar een stevig tempo te voet, ondertussen steeds geïrriteerd omkijkend waar onze vader bleef. In recordtijd had ik de Eiffeltoren, het Louvre, de Arc de Triomphe en de Sacré-Cœur gezien. Maar het voelde alsof we nog steeds in die TGV zaten.

Als ik terugkijk, was het allesbehalve ontspannen.

Ken je dat? Dat je zo hard gaat, dat je vergeet te leven in het NU?

Ons ego is constant op zoek naar prikkels en bevestiging. Het wil meer, sneller, beter. Heb je het ene doel bereikt, dan richt het zich alweer op het volgende. Externe impulsen geven slechts kortstondige voldoening. En zolang je onderweg bent naar ‘meer’, raak je steeds verder verwijderd van je natuurlijke zelf.

Voor veel mensen is het confronterend om echt te voelen. We zijn getraind om ongemak te vermijden: de tv aan, scrollen, iets drinken, iets eten – alles om maar niet stil te hoeven staan bij dat onrustige of verveelde gevoel.

Zoals Eckhart Tolle zegt:“Je ego is een door het verstand gemaakt gevoel van wie je bent, gevormd door het verleden en op zoek naar vervulling in de toekomst.”

We zijn massaal bezig met later, terwijl later nooit echt komt. En zolang je niet thuis bent in jezelf in het nu, neem je je onrust overal met je mee – waar je ook heen gaat.

Stop met moeten. Begin met ontmoeten.

We hoeven niet zoveel van onszelf. Alleen al door bewuster te leven en te voelen wat er ís, ontstaat er ruimte. Voor rust. Voor contact. Voor eenvoud.

Bewustzijn en aanvaarding leiden tot stilte en innerlijke vrede.

Kom uit je eigen TGV en ontmoet het leven.

Tips om te vertragen en meer in het nu te leven:

• Onderzoek je afweermechanismen. Wat doe je om weg te gaan van jezelf? Wat vermijd je? Vecht je tegen je gevoel? Wat gebeurt er als je het verzet laat varen?

• Herken oude pijn. Zeg tegen jezelf: “Dit is oude pijn. Het heeft niets met het nu te maken.”

• Word je bewust van je gedachten. Laat je er niet in meeslepen. Jij bent je gedachten niet. Je bent de waarnemer ervan.

• Neem afstand. Kijk met een helikopterview naar je eigen patronen. Neem jezelf niet altijd zo serieus.

• Voel je lichaam. Ga wandelen, sporten, of gewoon bewust zitten. Merk op hoe je lichaam aanvoelt. Voel je voeten op de grond, je rug tegen de stoel.

• Vertraag. Loop langzamer. Adem dieper. Neem vaker pauze.

Wil jij ook weer ervaren hoe het voelt om te vertragen?

Misschien is dit jouw uitnodiging. Om even uit te stappen. Om niet alleen ergens te komen, maar ook echt aanwezig te zijn.